آگاه هستید که چین دارد چه ضررهایی را به مردم ایران وارد می کند؟

متاسفانه چین امروز با آن چین باستانی که روشنفکرانی مانند کونفوسیوس در آن می زیستند،زمین تا آسمان فرق دارد.چین از زمان باستان با ایران روابط عالی داشت.در زمان جاده ابریشم،بسیار با هم داد و ستد داشتند،در زمان حمله اعراب،یزگرد سوم به چین مهاجرت کرد،بعد از حمله مغولها،چون هر دو تحت تصرف مغول ها بودند،بر فرهنگ هم تاثیر گذاشتند و ... .اما متاسفانه چین،امروز فقط به منافع خود می اندیشد و سرنوشت مردم کشور برایش مهم نیست.پیشرفت به هر قیمت می خواهد و به خاطر اینکه حکومتی تک حزبی و خودکامه است،به کسی پاسخگو نیست.
چین از چند جهت به مردم ایران آسیب می زند:
1- نخستین مورد،حمایت چین از دیکتاتوری ایران است.حمایتی که دست دنیا را برای فشار بیشتر بر ایران می بندد،به حکومت ایران ماشین های سرکوب می فروشد و با این کار ثابت می کند که واقعا با مردم ایران دشمنی دارد.
2- مورد دوم،آسیب های اقتصادی به مردم است.با واردات بی رویه،روز به روز کارگرهای ما بی کار تر می شوند و خانواده های بیشتری زیر خط فقر می روند.
3- کالاهای بی کیفیت چینی،به مردم ضررهای وحشتناکی را تحمیل می کند،مانند کامیون های هووو،یا لباسهای بی کیفیتی که از رنگهای سرطان زا در آنها استفاده می شود.
چه کاری از دست ما بر می آید؟
اولین وظیفه بر عهده بازرگانان است که امیدوارم بتوانند تا حد امکان همکاری کنند و تلاش کنند تا برای مردم ایران رفاه و آسایش فراهم کنند و تنها به منافع چند ساله خود فکر نکند.
دومین وظیفه که از اولی مهمتر است،به عهده مردم است.به دلایل بالا،ما باید تا حد امکان از خرید جنس چینی خودداری کنیم بهتر است جنس ایرانی را(هر چند که دارای مشکلات فراوان باشد) بخریم.شاید کمی ضرر کنیم،اما در کل به سود کشور کار کرده ایم و با تحریم جنس چینی،دست دولت را برای باج دادن به چین بسته ایم.
ضرب المثلی انگلیسی می گوید: یک مرد انگلیسی آنقدر پول ندارد که جنس ارزان بخرد.پس اگر می خواهید چیزی برایتان زیاد کار کند و شما مجبور نشوید که دوباره برای آن جنس پول بدهید،جنس چینی نخرید.

نکته های ناب آزادی

اگر می خواهید فرمانروای خودکامه ای را سرنگون کنید،نخست آن تختی را که در درونتان است بردارید،زیرا چگونه خودکامه ای می تواند بر آزادگان فرمان براند؟(جبران خلیل جبران)
ما که آزادی را دوست نداریم،نمی توانیم نان آزادی را بخوریم و اگر هم بخوریم آن را هضم نخواهیم کرد.(گاندی)
گرایش به آزادی،در برتری مردم است.(تایستوس)
برای مردمی که نمی دانند چگونه بر خود حکومت کنند،آزادی وجود ندارد(هاری واردریچر)
هرچه قفس تنگ تر،آزادی شیرین تر (مثل آلمانی)
هرکس باید تلاش کند در زندگی خود خشتی محکم بر اساس کاخ آزادی بگذارد. (اسپرت سیسیل)
هرکس برای حفظ جان خود از آزادی صرف نظر کند،شایستگی آزادی و سلامتی را ندارد.(بنجامین فرانکلین)
مرگ بر آنهایی که می خواهند زنده بمانند و آزادی را در حال مرگ ببینند.(گورکی)
برای بهره مند شدن از آزادی باید خود را مهار کنیم.(ویرجینیا ولف)
آزاد بودن،درست برابر است با پرهیزکاری و عاقل بودن،عادل و معتدل بودن،قایم به ذات بودن و خود داری از تجاوز (جان میلتون)
به من آزادی بدهید و گرنه مرگ را استقبال می کنم (پل هانری)
بشری که حق اظهار عقیده و بیان فکر خود را نداشته باشد،موجودی زنده محسوب نمی شود.(منتسکیو)
تنها آزاد شدن از چنگ حکومتی که به قهر و غلبه تسلط یافته کافی نیست؛باید روحا وفکرا هم آزاد بود. وگرنه تا مادامی که مردم از آزادی معنوی بهره مند نباشند،هزارگونه گرفتاری و اسارت و قید شکنجه برای خود خواهند ساخت که بدتر از فشار یک حکومت مستبد باشد(حسینعلی راشد)
خداوند آزادی را به کسانی می دهد که در جستجوی آن هستند.(جین وبستر)
انسان تا آزاد نباشد و حیثیت و احترام همنوعان خود را مراعات ننماید،حق ندارد خود را انسان بنامد و بخواند.(جمالزاده)
آز ادی باده ای است که هزاران تن آن را برای بدمستی می نوشند و یک تن برای سرمستی.(سعید نفیسی)
آنچه به انسان کیفیتی خاص می بخشد،آزادی است.(اریک فوم)
هیچ کس نمی تواند آزاد باشد،مگر وقتی که همه از آزادی،کاملا برخوردار گردند.(هربرت اسپنسر)
عشق به آزادی،مرا همه عمر در خود گداخته است،آزادی معبود من است.(علی شریعتی)
کسی که از آزادی صرف نظر کند،از مقام آدمیت،از حقوق و حتی از وظایف بشریت صرف نظر می نماید.(ژان ژاک روسو)
آزادی اندیشه و قلم،زبان،مجامع و غیره موجب آبادی و عمران است.(دهخدا)
وقتی که آزادی افسار گسیخته شود،استبداد نزدیک می شود.(سقراط)
آزادی حق است،هدیه نیست.(دنو)
آزادی هر فرد بستگی خیلی نزدیک با آزادی دیگران دارد.(پل لانژون)
آبشخور:کتاب نکته های ناب آزادی-مسعود اسدی-نشر پروان

هركه در این سرای درآمد نانش دهید و از ایمانش مپرسید

بر سردر سرای ابوالحسن خرقانی چنین نوشته‌اند: «هركه در این سرای درآمد نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چرا كه آنكه به درگاه ایزد باریتعالی به جان ارزد، البته بر خان بوالحسن به نانی بیرزد.»

کوروش رو ول کنید،موسوی رو بچسبید!

این نوشته به کسانی است که این قدر پیرامون چفیه انداختن بر گردن کوروش ناراحت شدند.بله،من هم خشمگین شدم،اما کوروش برای 2500 سال پیش بود و رفت!هیچ کس دوست ندارد که به شخصیت های مورد علاقه اش توهین شود.اما بهتر است که نقد رو بچسبیم و نسیه رو ول کنیم.بهتر است که امروز روی موضوع تشدید تدابیر امنیتی پیرامون خانه موسوی یا تشکیل پرونده برای سه رهبر جنبش سبز صحبت کنیم و به کودتاچیان هشدار دهیم که مراقب باشند دست کثیفشان به ایشان نخورد و گرنه این دست تا لجن رفته شان قطع خواهد شد.