روزهایی بود که بعضی ها فکر می کردند همه چیز تمام شده است، وحدتی بین مردم نیست، کسی جرات کاری را ندارد و دیگر هیچ روز سبزی در آینده پیدا نخواهد شد و همه ی اینها اثر ناامیدی دروغینی بود که بر سر ما سایه می افکند. چه کسی تا یک هفته پیش گمان می کرد که مردم دوباره اینگونه با یگدیگر متحد شوند و اختلافات هر چند کمرنگ خود را کنار بگذارند و فقط به یک چیز، آن هم کشورشان فکر کنند؟ باید به این مسئله فکر کرد که همه چیز ممکن است یک شبه دگرگون شود، طوری که ما حتی انتظار آن را هم نداشته باشیم.پس نباید هیچ گاه، حتی در سخت ترین شرایط نیز نا امید بود چون پایان شب سیه سپید است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر