اکنون که این مطلب رو می نویسم، متاسفانه خوانده ام که خبری از موسوی و کروبی نیست و این پیام خطرناکی برای ما است. اونها رو به جای نامعلومی منتقل کردند و این یعنی دستگیری.اما به هیچ روی نباید در این شرایط از خود واکنش احساسی نشون بدیم.بلکه باید با تدبیر و آگاهی برنامه دقیقی رو برای فشار سنگین بر حکومت پیاده کنیم و به گمان من برنامه سه شنبه های اعتراض، مخصوصا آخرین سه شنبه(چهارشنبه سوری) طرح خیلی خوبی است و می تواند نیروهای نظامی را خسته کند. پیش شرط اجرای موفق و درست این طرح، آگاه کردن توده های مردم که بی خبر هستند، می باشد و همچینین تعهد ما برای شرکت در این روز.تا یک ماه اصلا جای تنبلی نیست(در واقع هیچ گاه زمان پشت گوش انداختن نیست، به ویژه تا زمان رسیدن به دموکراسی).باید مانند 25 بهمن خودمان را جر بدهیم! و تمام تلاشمون رو برای راه انداختن یک نبرد فرسایشی برای حکومت به کار بگیریم.
 |
سه شنبه های اعتراض، در حمایت از رهبران مخالفان |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر